Dit bericht is voor iedereen die schijnbaar moeiteloos door het leven fietst. Voor de mensen waarvan iedereen zegt: “amai, hij/zij heeft het toch maar allemaal mooi voor elkaar.” Voor de mensen voor wie alles vanzelf lijkt te gaan, maar voor wie dit allerminst zo is.
Voor een buitenstaander kan je leven moeiteloos, rimpelloos, en feilloos lijken. En waarom zou je deze illusie doorprikken? Niet iedereen hoeft de diepste persoonlijke details over jou te weten. Je loopt niet met je worstelingen te koop op een pamflet waarmee je door de straten marcheert, je diagnose staat niet op je voorhoofd getatoeëerd, en je deelt je medisch dossier niet op flyers uit.
Dit bericht is voor zij die
- Een chronische ziekte hebben die het dagelijks functioneren bemoeilijkt
- Worstelen met depressieve episodes
- Last hebben van een angststoornis
- Een erfelijke aandoening hebben
- Door omstandigheden een verkorte levensverwachting hebben
- Een traumatische kindertijd gehad hebben
- Een onvervulde kinderwens hebben
- Een (verborgen) ontwikkelingsstoornis hebben
- …
Met andere woorden: voor zij die een rugzakje hebben dat voor de buitenwereld niet zichtbaar is. Het leven is niet volledig maakbaar. Je hebt niet alles in de hand. Soms ontvouwt het leven zich op een onverwachte manier. Je krijgt de kaarten toebedeeld, en je hebt het recht om niet iedereen in die kaarten te laten kijken. Om sommige dingen alleen te delen met de mensen die heel dicht bij je staan. Al betekent dit dat je moeilijk begrip kan verlangen van mensen die alleen de achterkant van je kaarten zien.
Het kan soms eenzaam zijn, het kan soms lastig zijn, en je krijgt geen schouderklopje van de buitenwereld. In tegendeel: je krijgt soms te maken met afgunst omdat het jou allemaal zo voor de wind lijkt te gaan. Maar je laat dit passeren, want je deelt liever niet de meest intieme details met iedere vage kennis. Wel, jij krijgt van mij een schouderklopje. Ik heb bewondering voor jou, voor hoe je het allemaal voor elkaar krijgt. Voor hoe je goede met slechte dagen afwisselt. Voor hoe jij door het leven fietst op een schijnbaar makkelijk te berijden weg, maar trapt tegen de onzichtbare tegenwind.
Blijven trappen! Er staan wel degelijk supporters naast de weg! En het komt altijd goed.
Photo by Murillo de Paula on Unsplash