Het hoeft niet altijd goed te gaan (maar het komt wel altijd weer goed!)

Alles gaat goed als je tegen het masker praat

“Hoe gaat het?” “Goed, goed, met jou?” “Ook goed.” Wanneer we met elkaar spreken hebben we de neiging om te laten uitschijnen dat alles goed met ons gaat. Vaak doen we dit omdat we de andere persoon niet genoeg kennen om al onze diepste zielenroerselen aan toe te vertrouwen. Maar nog vaker is er een drempel om toe te geven dat niet alles geweldig loopt. Op zich is dit geen probleem, zolang je wel je verhaal kunt doen aan mensen die dichtbij je staan.

James Ensor – La Mort et Les Masques

Een taboe dat ons allemaal treft

Iedere persoon komt in zijn leven wel eens op een punt dat het helemaal niet goed gaat. Bij de ene persoon is die periode zwaarder en duurt die langer dan bij de ander. Een depressie, een burn-out, een angststoornis, een periode van rouw, of een periode met een aantal tegenslagen,… Niemands leven loopt alleen maar over rozen. En toch blijft het zo’n groot taboe om te zeggen dat het niet goed gaat.

Een onsuccesvol samenlevingsmodel

Het helpt ook niet dat onze maatschappij alleen maar om succes lijkt te draaien. We moeten carrière maken, veel geld verdienen, een groot huis hebben, een goed gevuld sociaal leven hebben, een perfecte ouder zijn, meehelpen met schoolse activiteiten, een goede relatie hebben, veel tijd vrijmaken voor persoonlijke ontwikkeling, en o ja, vergeet ook zeker niet te ontspannen! En dan liefst nog op zo’n spectaculair mogelijke manier. Succes is zo erg eng gedefinieerd, en het deelt mensen onterecht op in ‘degenen die het gemaakt hebben’, en ‘degenen die het niet gemaakt hebben.’

In dit samenlevingsmodel is het niet makkelijk om goed voor jezelf te zorgen, en om een periode te accepteren waarin het niet goed gaat. En toch is dit precies wat wij moeten doen. Het is perfect normaal als het niet altijd goed gaat. Dit maakt van ons geen ‘mislukte’ mens, integendeel. Het maakt je tot een mens. Hiervoor moet er volgens mij meer ruimte bestaan. Mensen moeten tijd en ruimte krijgen om een moeilijke periode in hun leven door te maken. Ik zeg niet dat dit altijd gepaard moet gaan met het onderbreken van de professionele activiteiten, maar dit kan nodig zijn. Mentale gezondheid is ontzettend belangrijk, en moet nog meer uit de taboesfeer komen. We mogen mensen die in een moeilijke periode zitten niet loskoppelen, maar we moeten net een maatschappij hebben waarin we erkennen dat dit iedereen kan overkomen, en waarin we ruimte voorzien voor mekaar om beter te worden.

Jezelf de ruimte geven om beter te worden

Je bent niet abnormaal als je een periode doormaakt waarin het niet goed met je gaat. Dit is net een deel van de ‘normaliteit’, als we het zo mogen noemen. Voor jezelf aanvaarden dat het niet goed gaat, en dit toelaten is ontzettend belangrijk. We moeten onszelf namelijk de kans geven om ons door die slechte periode te worstelen, en voldoende aan zelfzorg doen. Veelal zal je dit niet alleen kunnen doen, maar zal je moeten rekenen op de steun van een partner, familie, vrienden, een psycholoog, een arts,… Je zal altijd kunnen rekenen op anderen uit de SAMEN-leving. Wie dit precies is, zal deels afhangen van de ernst en oorsprong van het probleem. Je staat er nooit alleen voor.

Het beste nieuws: het komt allemaal weer goed

Hoe hopeloos de situatie ook lijkt, en hoe alleen je ook denkt te zijn, weet dat er altijd iemand is die zich exact zoals jou voelt, of zich net zo gevoeld heeft. Je bent in de eerste plaats geen hopeloos en merkwaardig geval. Daarnaast is werkelijk elk probleem op te lossen, of (als oplossen niet kan) meer leefbaar te maken. Als er iets is wat ik geleerd heb als psycholoog, is dat de situatie nooit hopeloos is. Er is voor mentale problemen altijd ruimte voor beterschap. Je bént niet depressief, je bént geen opgebrande mens, je bént geen angstgestoorde persoon, je bént geen oneindig rouwende persoon, en je bént ook geen persoon die voor het ongeluk geboren is. Je mentale gezondheid van een moment valt niet samen met je identiteit. Je kan ten hoogste een periode meemaken waarin je kampt met een depressie, waarin je tijdelijk geveld bent door een burn-out, waarin je last hebt van angstaanvallen, waarin je een rouwproces doormaakt, en waarin je een tegenslag hebt. Een periode is per definitie eindig. Een periode waarin het niet goed met je gaat is dit ook.

We are all broken, that’s how the light gets in.

De boodschap die ik met deze tekst wil geven in deze samenleving waarin het precies lijkt alsof alles altijd goed moet gaan is dus dit: het hoeft helemaal niet altijd goed te gaan. Meer zelfs, het zal naar alle waarschijnlijkheid zelfs eens verdomd slecht gaan. En dit is normaal. Weet alleen dat het om een periode gaat, dat deze periode voorbijgaat, en dat je met hulp en steun van anderen de juiste handvatten hebt om uit die periode te geraken. Alles komt altijd goed, dat beloof ik je!