Ik ben zo ontzettend gelukkig! Bram en ik verwachten aan het eind van de zomer een kindje. Voor ons is dit prachtig en wondermooi nieuws. Dat een diep gekoesterde – en voor een stuk ook geheime – wens in vervulling mag gaan, kan ik zelf soms nauwelijks geloven.
Ik schrijf geheime wens omdat ik er voor gekozen heb om dit voor mezelf te houden. Meestal ben ik een vrij open persoon, en ik begrijp zeker ook mensen die graag vertellen over hun wens om een kindje te krijgen. Maar ik ben daar zelf niet open over geweest omdat dit zo ontzettend persoonlijk voelde, en ik dit tussen mij en mijn partner wou houden.
Wie mij een beetje kent weet ook dat ik het kiezen voor kinderen niet vanzelfsprekend vind, en ik het heel belangrijk vind dat vrouwen gerespecteerd en gewaardeerd worden ongeacht hun reproductieve plannen. In mijn eigen leven zijn er ook zoveel zaken die ik ontzettend waardevol vind, en die ik in de toekomst verder wil ontwikkelen. Ik heb zonder overdrijven jaren gespendeerd aan nadenken, wikken en wegen, praten, opnieuw nadenken, analyseren, en misschien zelfs over-analyseren. Dit zal voor sommigen absurd lijken, maar het ligt nu eenmaal in mijn aard om goed over de zaken na te denken. En tegelijk was daar het dromen, en het groeien van een wens die steeds meer plaats innam in onze harten.
Ik heb het gevoel dat ik me kwetsbaar opstel door dit zo te delen op mijn blog. Ik heb zelfs getwijfeld om überhaupt dit prachtige nieuws te delen, omdat dit zo persoonlijk aanvoelt. En toch wil ik dit doen, omdat ik denk dat andere vrouwen zich zullen herkennen in mijn verhaal. Mijn zwangerschap ging tot nu toe niet over rozen, en daar heb ik ook veel over geschreven. Sommige dingen schreef ik voor mezelf, andere wil ik misschien wel delen. Ik heb nu al veel over mezelf geleerd, en sommige zaken hebben me geconfronteerd met hoe ik in het leven en tegenover mezelf sta. Ik ben zo dankbaar dat ik dit mag meemaken, en bereid me voor op een wonderlijke reis waarvan ik nog geen idee heb langs welke plekken die mij zal brengen. Sommige zaken zullen zeker binnen het thema van mijn blog passen, en daarover zal ik met veel plezier schrijven. Andere zaken houd ik met liefde binnen mijn persoonlijke levenssfeer.
Wat vaststaat is dat het leven van dat kleine wezentje vanaf nu onlosmakelijk met dat van mij en mijn man verbonden is. Dat is tegelijk fantastisch, spannend, een stukje angstaanjagend, en een wondermooi gegeven. Dat kindje is ontzettend welkom en nu al zo geliefd.