Ik ben de laatste tijd enorm interessant. Boeiend tot op het bot. Elke stap die ik zet wordt in de gaten gehouden, en mijn berichten op social media worden tot in detail ontleed. Alles wat ik op mijn bord leg wordt aandachtig bestudeerd. Schept ze op van het koud buffet of niet? Maar vooral wat ik drink blijkt zo ongelooflijk interessant te zijn dat alleen de vaststelling van de inhoud van mijn glas niet volstaat, maar ik er ook nog vragen over krijg. Weeral een watertje? Waarom drink je een Virgin Mojito? Ben je zeker dat je geen koffie wilt? De laatste keer dat er zoveel interesse was in mijn drinkgewoonten dateert waarschijnlijk van de overstap naar flesvoeding.
Lees ook: Waarom ik gek word van de zin “wacht maar tot je kinderen hebt”
Waarom dan? Ik ben een tijdje geleden getrouwd, en blijkbaar verwacht men dan dat je binnen onafzienbare tijd een aankondiging doet over gezinsuitbreiding. Ik was in de veronderstelling dat je ook gewoon kon trouwen omdat je wilt trouwen. Maar blijkbaar is die overstap naar flesvoeding toch snel gemaakt. Ik begrijp natuurlijk wel dat mensen hier nieuwsgierig naar zijn, want de (potentiële) komst van een baby blijft toch een bijzondere gebeurtenis en nieuwsgierigheid is nu eenmaal erg menselijk.
Blijf dus gerust naar mijn glas gluren dames (en in mindere mate heren), al voel ik me soms bijna even hard gevolgd als Kim Kardashians Instagram-account. Ik heb geen probleem met gezonde menselijke nieuwsgierigheid, maar wel als deze nieuwsgierigheid zich beperkt tot mijn biologische mogelijkheid om een kind te verwachten of te hebben. Ik was een tijd geleden aanwezig op een feest waar ik met twee dames aan het praten was die elk een kindje van een jaar hadden. Er kwam een oudere dame bij staan die we geen van drieën goed kenden, maar ze was wel op de hoogte dat één van mijn gesprekspartners een jong kindje had. Het gesprek ging ongeveer als volgt:
Oudere dame: “hallo, ik hoorde dat je een kindje hebt?”
Gesprekspartner 1: “ja, dat klopt. Mijn kindje is nu bijna één jaar.”
Oudere dame: “oh, leuk! En hoe ging de bevalling?”
Gesprekspartner 1: “het was een redelijk moeilijke bevalling, maar we zijn allebei gezond en wel, da’s het belangrijkste.”
Oudere dame: “ah, en een epidurale gekregen?”
Gesprekspartner 1: “euhm.. ja.”
Oudere dame: (nu tegen gesprekspartner 2): “heb jij ook een kindje?”
Gesprekspartner 2: “ja, ook van een jaar.”
Oudere dame: “en ook een moeilijke bevalling?”
Gesprekspartner 2: “dat viel wel mee.”
Oudere dame: “met epidurale?”
Gesprekspartner 2: “ja.
Oudere dame: (nu tegen mij) “en heb jij een kindje?”
Ik: “neen.”
Oudere dame: “ahzo.” (zegt verder niks meer, en gaat een ander groepje opzoeken).
Interesse in een vrouw die geen kinderen heeft?
Het is triest dat sommige mensen alleen interesse in je hebben als je een kind hebt, verwacht, of ze dergelijke vermoedens hebben. Vrouwen horen niet herleid te worden tot potentiële of feitelijke baar-moeders. Ik vind het prima om interesse te tonen in iemands zwangerschap of kinderen, want dit zijn dan ook belangrijke mijlpalen in iemands leven die de moeite waard zijn om besproken te worden. Maar het hoeft toch niet het enige te zijn waarin je interesse toont? Ik ken heel wat fijne en interessante vrouwen die (aanstaande) moeder zijn, met wie ik boeiende gesprekken kan voeren. Over kinderen, maar ook over andere onderwerpen. En wonderbaarlijk genoeg tonen zij ook interesse in mijn leven, ondanks het gegeven dat dit geen luiers, reflux of eerste woordjes bevat. Zo moeilijk kan het dus toch niet zijn? Met deze tekst wil ik een warme oproep doen om vrouwen te respecteren en te benaderen als volwaardige interessante wezens, ongeacht of ze nu wel of geen kinderen verwachten of hebben. Als dit idee te revolutionair is, probeer je dan in te beelden dat de gesprekspartner een man is. Zou je dan ook de interesse verliezen als die geen (aanstaande) vader is? Wellicht niet.
Lees ook: Waarom we het allemaal goed gedaan hebben. Oók vrouwen zonder kinderen.
Is dit verhaal herkenbaar voor jou? Vroegen mensen nooit naar jouw onderneming, maar zijn ze wel één en al oor nu je in verwachting bent? Ben je moeder, en is sindsdien de interesse in jouw politieke analyses gedaald? Of ben je de enige niet-moeder in een sociale kring, en wordt er bijgevolg nooit geïnformeerd naar jouw leefwereld? Laat zeker een reactie achter! Ik ben hoe dan ook geïnteresseerd.
Een overzicht van de getuigenissen die ik verzamelde vind je in dit artikel.
Bron afbeelding: Pixabay