Wanneer je leven in gevaar is door wetenschappelijk onderzoek

Stel je voor dat je je inzet voor de wetenschap, en als onderzoeker aan de slag bent. Het is je job om in onderzoeksprojecten mee te draaien, rigoureus wetenschappelijk onderzoek te verrichten, en je bevindingen met de wetenschappelijke wereld te delen. Een wetenschappelijke carrière is vaak een internationale carrière. Het is dus niet vreemd om veel internationale contacten te hebben, en in verschillende landen te wonen en werken.

Stel je dus de bovenstaande situatie voor. Voor verschillende lezers is dit zelfs niet eens een voorstellingsoefening, want ik weet dat er ook mensen uit het academische werkveld deze blog volgen. En stel je nu voor dat je teruggaat naar je land van herkomst voor een zakenreis. Ik weet niet hoe die voorstelling bij jou precies in zijn werk gaat, maar ik durf te vermoeden dat er geen arrestaties en ter dood veroordelingen bij aan te pas komen.

Ahmadreza Djalali: gearresteerd op verdenking van spionage

En toch is dit precies wat Ahmadreza Djalali overkwam. Djalali is arts en gastprofessor aan de Vrije Universiteit Brussel, en was op zakenreis in zijn geboorteland Iran toen hij werd gearresteerd op verdenking van spionage. De beschuldigingen luiden dat Djalali informatie zou hebben verschaft over twee wetenschappers die betrokken waren bij het Iraanse atoomprogramma, die in 2010 en 2012 om het leven kwamen bij aanslagen in Teheran. Nochtans wijst niks erop dat Djalali iets anders is dan een gewone wetenschapper die onder de EU Research Commission wetenschappelijke projecten coördineerde met betrekking tot gezondheidszorg bij rampen.

Meer zelfs, Djalali werd psychologisch en lichamelijk gefolterd om bekentenissen af te dwingen. Zo zegt hij dat er gedreigd werd met executie, en dat zijn folteraars dreigden zijn kinderen iets aan te doen. Iets anders dan deze onder foltering afgedwongen bekentenissen die Djalali zouden linken aan spionage, is er niet. Djalali zegt zelf wel de werkelijke reden te weten waarom hij wordt vastgehouden: hij schreef Amnesty International dat hij weigerde om zijn academische en zakelijke contacten te gebruiken om voor Iran te spioneren.

Ahmadreza Djalali: ter dood veroordeeld

Een wetenschapper wilt zich bezighouden met wetenschap. Dit is blijkbaar een voldoende reden om iemand vast te houden en te folteren tot hij overgaat tot bekentenissen van spionage. Djalali werd na een schijnproces (waar er geen enkel bewijs van die spionage kon voorgelegd worden) ter dood veroordeeld.

Gelukkig weerklonk er internationaal veel verzet tegen deze onmenselijke uitspraak. Niet alleen via de academische wereld, maar ook via de politiek. Iran wil de economische banden met Europa niet opblazen (het handelsembargo werd nog niet zo lang geleden opgegeven), en daarom durft Iran de doodstraf niet uit te voeren. Maar Djalali vrijlaten is blijkbaar ook geen optie, want dan zou Iran te veel gezichtsverlies lijden tegenover het gerecht en de inlichtingendienst. Ondertussen wordt Djalali in zijn cel aan zijn lot overgelaten, en verkeert hij in een zorgwekkende medische toestand (bron: De Standaard).

Dr. Ahmadreza Djalali
1.) VOOR /BEFORE Ahmadreza’s detentie/detention
2.) recent(e) foto / photo#FreeAhmadreza#SaveAhmadreza

Een beeld zegt meer dan 280 tekens
A picture is worth more than 280 characters pic.twitter.com/uj4SYwN5mp

— Kristin Helene #SaveAhmadreza (@KristinHelene) May 3, 2018

Ahmadreza Djalali: uitzichtloos

De verontwaardiging ebt langzaam weg nu het er niet naar uitziet dat de doodstraf zal worden uitgevoerd. Maar je moet geen briljant diplomaat zijn om in te zien dat de situatie voor Djalali muurvast zit, en de beste strategie van Iran nu is om hem gewoon vast te houden zonder verder over de situatie te communiceren. Daarom is het juist belangrijk dat er internationaal wel druk blijft uitgeoefend worden op Iran.

Vanmorgen kreeg ik in mijn UAntwerpen mailbox een bericht van de rector dat er geen nieuwe institutionele wetenschappelijke samenwerkingen met Iran worden aangegaan. De Vlaamse rectoren zijn dit samen overeengekomen om de druk op te voeren, in de hoop onze collega vrij te krijgen. Dit is een spijtige maar noodzakelijke stap. Net als het handelsembargo worden de mensen in Iran er zelf niet beter van (vreselijk eigenlijk, hoe je als burger slachtoffer bent van de acties van je eigen regering), maar het is een belangrijk signaal naar de Iraanse regering.

Geef de zaak van Ahmadreza Djalali weer hoop!

We mogen de zaak nu vooral niet zijn beloop laten. Niet voor de wetenschap, niet voor de vrijheid, en niet voor de rechten van de mens. Ben jij net als ik aangegrepen door het verhaal van Djalali? Dan kan je zelf ook iets doen! Je kan de petitie van Amnesty International ondertekenen, tweets versturen onder de hashtag #FreeAhmadreza (ja dat helpt, Ayatollahs hebben ook twitter), of zelfs een brief aan de Iraanse machthebbers verzenden.

We, would like to express our deepest concern over the detention of Dr. #AhmadrezaDjalali who could now face the death penalty. As of today, the evidentiary basis of his arrest remains undisclosed.#FreeAhmadreza #SaveAhmadreza #HumanRights pic.twitter.com/2701nwSszu

— Baran (@Baran66936658) May 3, 2018

Onderteken HIER de petitie van Amnesty International om Djalali Ahmadreza vrij te laten.

Bron afbeelding: Pixabay