Aantrekkelijke vrouwen worden minder vaak aangenomen na #metoo

Dankzij #metoo is er meer bewustwording rond seksuele intimidatie en worden wantoestanden sneller aan de kaak gesteld. Dit is uiteraard positief, en een mooie stap richting een wereld waarin mannen en vrouwen kunnen samenleven zonder angst en discriminatie. Toch zijn de effecten van die bewustwording niet allemaal positief. Het onderzoeksteam van Leanne Atwater van de University of Houston, vermoedde dat #metoo ook nadelige effecten konden hebben voor de positie van vrouwen op de arbeidsmarkt.

Het onderzoek

Ze namen de proef op de som, en onderzochten in welke mate waarin #metoo een invloed had op de kansen van vrouwen om aangenomen te worden. Uit hun onderzoek bleek dat in 2018 zowel mannen (16%) als vrouwen (11%) minder geneigd waren om een aantrekkelijke vrouw aan te nemen. Dit effect verdween niet na verloop van tijd. In 2019 voerden ze een vervolgstudie uit, waaruit bleek dat maar liefst 19% van de mannen terughoudender waren om na #metoo een aantrekkelijke vrouw aan te nemen. Ook werden vrouwen in het algemeen minder snel aangeworven voor jobs waarin er samen gereisd moet worden, en waren mannen terughoudender om een meeting te hebben waarbij alleen een vrouw aanwezig is.

Een begrijpelijke reactie?

Het is bijzonder teleurstellend dat een beweging die net veel positiefs in gang heeft gezet, dergelijke nefaste gevolgen kan hebben voor de carrière van vrouwen. En al zou je kunnen betogen dat het logisch is dat mensen schrik krijgen voor schandalen, is het weren van (aantrekkelijke) vrouwen uit de werkomgeving voor mij onbegrijpelijk. Dit is net alsof je in plaats van dronken bestuurders te bestraffen, ervoor zou kiezen om voetgangers en fietsers te weren langs de weg. Want als er minder fietsers en voetgangers langs de weg lopen, dan hebben die minder kans om omver gereden te worden door een dronken bestuurder.

Alsof je fietsers en voetgangers van de openbare weg zou weren, om de kans tot aanrijding door een dronken chauffeur te minimaliseren.

Is het werkelijk op eieren lopen?

Bovendien is de angst voor (onterechte) schandalen door misverstanden en een andere perceptie van wat intimiderend is ongegrond. De onderzoekers gingen eerst na of mannen en vrouwen wel dezelfde zaken intimiderend vonden. En wat bleek? Van 19 gedragingen (zoals het mailen van seksuele grapjes naar een ondergeschikte) bleek dat mannen en vrouwen in 16 van de gevallen dezelfde zaken wel of niet tot seksuele intimidatie rekenden. Bij de 3 zaken waarin ze van mening verschilden, vonden de mannen het wél seksuele intimidatie, en vrouwen niet. De kans dat je als man door ‘overgevoelige’ vrouwen wordt aangeklaagd voor intimidatie terwijl je in je eigen gedrag geen graten ziet, is dus bijzonder klein.

Dus waarom die schrik? Als je echt oprecht schrik hebt dat een gedraging grensoverschrijdend zal overkomen, dan is dit het waarschijnlijk ook. De oplossing is dan ook eenvoudig: stel dit gedrag niet. En neem ondertussen die capabele vrouwen aan.

Lees ook: Seksuele intimidatie op het werk: wat #metoo pijnlijk duidelijk maakt

Bron afbeelding: unsplash